Η διαδικασία επίπλευσης αφρού γενικά περιγράφεται ως μια φυσικοχημική δράση, όπου ένα ορυκτό σωματίδιο έλκεται και προσκολλάται στην επιφάνεια μιας φυσαλίδας και μεταφέρεται στην επιφάνεια ενός κυττάρου, όπου ξεχειλίζει σε ένα πλυντήριο εκκένωσης , συνήθως με τη βοήθεια κουπιών, που περιστρέφονται προς την κατεύθυνση του πλυντηρίου (που είναι συνήθως μια γούρνα, σκοπός της οποίας είναι η μεταφορά του πολτού σε μια δεξαμενή όπου αντλείται για περαιτέρω επεξεργασία, όπως αφυδάτωση ή έκπλυση. στις συμβατικές μηχανές επίπλευσης, βρίσκεται στο αντίθετο άκρο της κυψέλης από την τροφοδοσία, διασφαλίζοντας ότι η ιλύς ταξιδεύει σε όλο το μήκος της κυψέλης πέρα ​​από πολλές όχθες που περιέχουν στροφείς-διαχύτες, προτού εκφορτιστεί ως απορρίμματα.

Στην επίπλευση αφρού εμπλέκονται διάφοροι τύποι χημικών ουσιών και μπορεί να εμπλέκονται και αρκετοί ακόμη.Πρώτον είναι ο προαγωγέας ή ο αφρός.Αυτή η χημική ουσία δημιουργεί απλώς φυσαλίδες επαρκούς αντοχής για να βγει στην επιφάνεια χωρίς να σπάσει.Το μέγεθος των φυσαλίδων είναι επίσης σημαντικό, και η τάση είναι σε μικρές φυσαλίδες, αφού δίνουν περισσότερες επιφάνειες (επαφή ορυκτών στερεών γρηγορότερα) και έχουν μεγαλύτερη σταθερότητα.Στη συνέχεια, τα αντιδραστήρια συλλέκτη είναι η κύρια χημική ουσία που θα σχηματίσει έναν δεσμό μεταξύ ενός συγκεκριμένου ορυκτού στην επιφάνεια της φυσαλίδας.Οι συλλέκτες απορροφώνται στην επιφάνεια του ορυκτού ή δημιουργούν μια χημική αντίδραση με το ορυκτό, επιτρέποντάς του να παραμένει προσκολλημένος κατά τη διάρκεια της διαδρομής στο πλυντήριο.Οι αλκοόλες και τα αδύναμα οξέα είναι δύο χημικοί τύποι συλλεκτών που χρησιμοποιούνται συνήθως στον εμπλουτισμό ορυκτών.

Υπάρχουν επίσης λιγότερο χρησιμοποιούμενα αντιδραστήρια, όπως οι καταστολείς, για την καταστολή των ενώσεων ώστε να μην προσκολλώνται στις φυσαλίδες, σε χημικές ουσίες που ρυθμίζουν το pH και σε παράγοντες ενεργοποίησης.Οι παράγοντες ενεργοποίησης ουσιαστικά βοηθούν τον συλλέκτη να συνδεθεί με ένα συγκεκριμένο ορυκτό που είναι δύσκολο να επιπλέει.

Εταιρείες όπως η Cytec, η Nalco και η Chevron Phillips Chemical Company είναι σημαντικοί παραγωγοί όλων των τύπων χημικών επίπλευσης.

Στην ιδανική περίπτωση, τα αντιδραστήρια θα προστεθούν σε μια δεξαμενή προετοιμασίας, με αναδευτήρα, πριν μεταβούν στην κυψέλη επίπλευσης, αλλά σε πολλές περιπτώσεις, προστίθενται απλώς στην τροφοδοσία, προτού εισέλθει στην κυψέλη, στηριζόμενοι στην κινητική των κυττάρων και στις πτερωτές να αναμείξετε.

Το μετάλλευμα πρέπει να αλεσθεί κατάλληλα σε μέγεθος σωματιδίων για να απελευθερωθούν τα ορυκτά, συνήθως 100 mesh ή λεπτότερα (150 microns).Στη συνέχεια αναμιγνύεται με νερό σε ένα ιδανικό ποσοστό στερεών (συνήθως από 5% έως 20%), το οποίο θα δώσει την καλύτερη ανάκτηση των μετάλλων.Αυτό προσδιορίζεται στα εργαστηριακά κελιά επίπλευσης παρτίδας, εκτελώντας έναν αριθμό δοκιμών για τον προσδιορισμό κάθε καθοριστικού παράγοντα της διαδικασίας.

Οι τύποι μηχανών επίπλευσης ποικίλλουν επίσης ευρέως, αλλά είναι όλοι πολύ παρόμοιοι, καθώς εισάγουν αέρα κάτω από το νερό και τον διασκορπίζουν στο κελί.Μερικοί χρησιμοποιούν φυσητήρες, αεροσυμπιεστές ή τη δράση της πτερωτής επίπλευσης που δημιουργεί ένα κενό κάτω από αυτό και αντλεί αέρα στο μηχάνημα, μέσω του σωλήνα στήριξης που στεγάζει επίσης τον άξονα της πτερωτής.Είναι στις λεπτομέρειες της μεθόδου εισαγωγής των χημικών ουσιών, του αέρα και των μετάλλων στο νερό που τα κάνει διαφορετικά.

Και ως σχόλιο, έχω γίνει μάρτυρας περισσότερων βουντού και ψευδών ισχυρισμών αποτελεσματικότητας στον σχεδιασμό της μηχανής επίπλευσης αφρού από οτιδήποτε άλλο από τις μέρες του ελαίου φιδιού της Παλαιάς Δύσης.Είναι γενικά συνετό να κολλήσετε με μια καλή μάρκα που χρησιμοποιείται ευρέως στην επίπλευση του επιθυμητού ορυκτού.

Η μία σημαντική πρόοδος ήταν η χρήση του Column Flotation ως καθαρότερου float cell στη βιομηχανία χαλκού (και σε μερικές άλλες βιομηχανίες).Παράγει ένα καθαρότερο προϊόν και είναι πιο αποτελεσματικό ως καθαρότερο στοιχείο, γενικά, από τις συμβατικές κυψέλες επίπλευσης.Τα κύτταρα επίπλευσης στήλης άρχισαν να εμφανίζονται στα φυτά στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στη δεκαετία του 1980 και έγιναν ευρέως αποδεκτά από τη δεκαετία του 1990.Η κύρια τάση με τις συμβατικές κυψέλες επίπλευσης ήταν το Bigger is Better, με μεγαλύτερες μονάδες να έρχονται στην αγορά τις τελευταίες δεκαετίες.